 |
|
|
Performer, artysta sztuki mediów, kompozytor i muzyk, mieszka i pracuje we Wrocławiu. Wierzy w reinkarnację, jest wcieleniem Albrechta Dürera. Zajmuje się performance, muzyką, instalacją, video, grafiką, malarstwem, fotografią, rzeźbą, environment, budową instrumentów metafizycznych, działalnością metafizyczno-telepatyczną, antypoezją oraz innymi formami realizacji, wypowiedzi. Od 1969 roku realizuje life performance
Sztuka
Butów
-
Sztuka
Spodni
-
Sztuka
Andrzeja
Dudka-Dürera /żywa rzeźba/ w Miejscach w Których się Pojawia... Do roku 1978 Andrzej Dudek-Dürer żyje w izolacji. W 1979 roku rozpoczyna realizację projektów Sztuki Podróży na terenie Polski, następnie Europy Zachodniej, Meksyku, USA, Kanady, Australii, Nowej Zelandii, Singapuru, Korei Południowej, Japonii, prezentując performance, wystawy, instalacje, wykłady, warsztaty, video. Jest inicjatorem i koordynatorem Międzynarodowych Projektów Metafizyczno-Telepatycznych. Jego kompozycje muzyczne, zostały wydane między innymi na kasetach i płytach: Metaphysical Sitar Music (1983), Gregorian Chance with Mark Bloch (1988), Equivalent (1996), Transmutation (1999), Infiltration of the Timespaces (2000), Trans Trip (2001), użyte w autorskich realizacjach video oraz w produkcjach TVP. Prezentował swoją twórczość i prowadził zajęcia m.in. w: The Art Institute w Chicago, Academy of Art College w San Francisco, Conservatorio National de Musica w Mexico City, School of Art Otago Polytechnic w Dunedin - Nowa Zelandia, The City Art Institute w Sydney, Berkley University w Berkley, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Stypendysta Ministerstwa Kultury w 2002. Pokazywał prace i działania artystyczne na wielu wystawach, festiwalach i sympozjach w kraju i za granicą. Dokumentacje i prace w wielu zbiorach prywatnych i publicznych m.in. Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Centro de Arte Actual w Barcelonie, Stedlijk Museum w Amsterdamie, Museum of Modern Art w Nowym
Jorku, Tate Gallery w Londynie, City Art Institute Library w Sydney, The School of the Art Institute of Chicago.
Teoretycznie, Andrzej Dudek-Dürer na arenie sztuki polskiej jest artystą popularnym, ale przez wielu uważanym przede wszystkim za ekscentryka. Od wielu lat pozostaje poza głównym nurtem sztuki polskiej, którą kolejno zdominowały w latach 70. konceptualizm i sztuka medialna, w następnej dekadzie nowa ekspresja, a w latach 90. aż do
teraz "sztuka krytyczna". Andrzeja Dudka-Dürera nie znajdziemy na najważniejszych festiwalach polskiej twórczości z kręgu performance, ponieważ jego twórczość nie pasuje do żadnego z przywołanych powyżej określeń dotyczących periodyzacji najnowszej plastyki. Jego twórczość nie istnieje też w świadomości krytyki polskiej, która np. nie zauważyła, że Andrzej Dudek-Dürer
brał
udział
w 50.
Biennale
Weneckim
w
2003
roku
- o
czym
informuje
katalog
wystawy.
Dla
mnie
jest
bardzo
ważnym
artystą,
który
m.in.
włączył
do
swych
działań
artystycznych
medytację,
będącą
żywym
składnikiem
religii,
ale
trudno
zinterpretować
jakiej.
Sam
artysta
opowiada
się
za
synkretyzmem,
w
którym
łączy
różne
tradycje
-
chrześcijańską,
buddyjską
i
hinduistyczną.
Oczywiście
w
takiej
postawie
religijnej
istnieje
niebezpieczeństwo
"pustej
formy",
w
której
znak
nie
staje
się
symbolem,
ale
jedynie
ornamentalną
formą
pozbawioną
ożywczej
energii.
Taka
postawa
artystyczna,
będąca
sposobem
na
życie
(wraz
z
jego
codzienną
walką
z
trudem
egzystencji
i
rodzącymi
się
demonami,
z
którymi
zmagało
się
wielu
wielkich
artystów)
może
być
jednak
do
zaakceptowania.
(...)
Andrzej Dudek-Durer posiada bardzo rozległą wiedzę na temat sztuki współczesnej. Osobiście zna kilku twórców międzynarodowego ruchu Fluxus, z którym związany był także Joseph Beuys. A więc całą działalność polskiego artysty można rozpatrywać także w relacji do Fluxusu, który poprzez osoby Ryszarda Waśko i Emmetta Williamsa miał swe prezentacje w istniejącym do około 1997 roku łódzkim Muzeum Artystów. Na ten temat w wywiadzie z Marcinem Czerwińskim opublikowanym w "Rita Baum" Andrzej Dudek-Dürer stwierdził: "Działania Fluxusu odbywały się w dosyć hermetycznych, elitarnych grupach i to nie były miliony czy tysiące ludzi, to były co najwyżej setki osób. Później to dopiero zaczęło funkcjonować przez różne publikatory, książki, massmedia. Kiedy byłem niedawno w Kolonii w najbardziej znanej tamtejszej księgarni i próbowałem przejrzeć materiały o Fluxusie - okazało się, że była tylko jedna pozycja. Będąc w Kunsthalle, w Hamburgu natomiast miałem okazję obejrzeć bardzo ciekawy zbiór obiektów Fluxusu. Począwszy od Beuysa, przez Nam June Paika, Yoko Ono, po Maciunasa". Sądzę jednak, że polski artysta jest głębiej zanurzony w kwestii zbliżenia a nawet połączenia sztuki z życiem, w jej wymiarze ontologicznym, bliskim buddyzmowi i w tym aspekcie jego postawa artystyczna bliska jest nieżyjącemu już artyście z kręgu Fluxusu - Robertowi Fillou i Wolfgangowi Kahlenowi z Berlina. (...) W różnorodny sposób możemy patrzeć na wskrzeszenie dürerowskiego mitu przez Dudka-Dürera. Nie ma sensu podejmowanie próby rozstrzygania faktu, czy jest on koleją reinkarnacją niemieckiego mistrza. Ważne jest, że to założenie stało się linearną formą, osią jego całej twórczości, na podstawie której buduje dialog z odbiorcą. Forma dialogu, nie zaś narzucania wizji czy walki z konsumeryzmem obecnego świata, jest jego zasadniczym przesłaniem. W tym aspekcie Andrzej Dudek-Dürer jest tradycjonalistą i zwolennikiem personalizmu, zainteresowanym duchowym rozwojem zarówno własnym jak i każdego potencjalnego odbiorcy jego sztuki. W duchowy wymiar, choć mający większe zaplecze w tradycji neoplatonizmu i matematyki, wierzył oczywiście Albrecht Dürer, który indywidualnej drogi religijnej poszukiwał pomiędzy katolicyzmem a protestantyzmem.
Krzysztof Jurecki - "Pustka jest formą. Forma jest pustką"
O muzyce Andrzeja Dudka-Dürera możemy powiedzieć, że przenosi nas w Nową Erę. W czasach, gdy dominującym obrazem świata stała się informacja - muzyka jest czymś więcej, albowiem zatrzymuje czas i odwołuje się do wrażeń dotykających transcendencji. Muzykę Andrzeja Dudka-Dürera nazywają niektórzy współczesną, inni używają na jej określenie nazw takich jak ambient
czy
New
Age,
jeszcze
innym
przywodzi
na
myśl
skojarzenia
z
relaksem
czy
medytacją.
Sam
autor
określa
swą
twórczość
mianem
metafizyczno
-
telepatycznej,
mając
na
myśli
nie
tylko
muzykę,
ale
również
każdy
akt
twórczy
związany
najpierw
z
Jego
osobą,
a
następnie
z jej
otoczeniem,
nie
tylko
tym
najbliższym,
ale
również
wypełniającym
obszar
myśli
i
rozumień.
Gdyby
odwoływać
się
do
znanych
nam
nazw
popularnych
gatunków
czy
stylów
w muzyce
moglibyśmy
ją
określić
mianem soul, albowiem wedle słów samego Andrzeja "jest to muzyka duszy". Zarazem będąc tak dogłębnie osobistą - staje się uniwersalną: każdy bowiem słuchając jej jest w stanie tak ją ogarnąć, że znajdzie w niej swoje osobiste problemy, pytania i kwestie, które w potocznym przeżywaniu rzeczywistości wcale się nie pojawiają. I na tym właśnie polega jej związek z medytacją. A medytacja, ma również swoje obiekty i poziomy. Bywa, że słuchacz jest zadowolony osiągnąwszy stan zadowolenia czy relaksu, bywa, że odkrywa w sobie taki rodzaj refleksji, o jaki nigdy sam siebie by nie podejrzewał, lecz bywa i tak, że odbiera tę muzykę jako coś drapieżnego, coś, co niepokoi i powoduje dysonans w jego odczuwaniu świata, niekiedy wręcz taki, że albo w muzyce albo w świecie staje mu się nie nazbyt wygodnie. Zdaniem Andrzeja Dudka-Dürera na tym też może polegać medytacja. Albowiem tak czy inaczej przez medytację zwykło się rozumieć poszukiwanie drogi do integracji ze światem. Andrzej Dudka-Dürera mówi o integracji z Absolutem, której aktem jest muzyka, a formą - harmonia. Mówił w jednym z wywiadów: "Budowa melodyczna tych utworów wytwarza pewien rodzaj spokoju, pewien rodzaj dystansu do świata". Tak więc, dopiero w tej odległości, określanej mianem dystansu, pojawia się Absolut, a myśl transcenduje, czyli przekracza całą potoczność i niekiedy nawet i wyobraźnię, którą - jako uwarunkowaną - ogranicza i krępuje. (...)
Sławomir Gołaszewski
Fragmenty muzyki Andrzeja Dudka-Dürera
w
formacie
MP3
Wybrane realizacje indywidualne
- wystawy, performance, instalacje...
-
1971 - Sztuka chleba - Sztuka pizzy - Sztuka jedzenia
- Wrocław, Berlin, Amsterdam, Edynburg, Phoenix -
1973 - Autoukrzyżowanie - Galeria Jednoosobowa, Wrocław
-
1974 - Sztuka Sitar - Działanie jednomiesięczne , Wrocław
-
1976 - Informacja - Dezinformacja - Działanie metafizyczno-telepatyczne, Wrocław
-
1978 - Grafika do zniszczenia - Działanie metafizyczno-telepatyczne
- Wrocław, Warszawa, Nowy York, Tokyo -
1979 - Tworzenie - Niszczenie - Galeria Katakumby, Wrocław
-
1980 - Teraźniejszość - Przeszłość - Galeria Zdzisiaj, Warszawa
-
1981 - Działanie metafizyczno-telepatyczne w 510 rocznicę urodzin A. Dürera - Galeria X ZPAP, Wrocław
-
1983-94 - Sztuka podróży I-XVII /18 państw na całym świecie/
-
1987 - Metaphysical-Telepathic Space 15 The Demarco Gallery, Edynburg
-
1988 - Meta... Trips... Arts... V C Ata-Artist's Television Access, San Francisco
-
1990 - Life, Travel, Meeting as Art... - The School of The Art Institute of Chicago, Chicago
-
1993 - State of Concentration 7 - UBS Gallery, Bratysława
-
1994 - Meta Energia XX - Macrophone '94, Wrocław
-
1997 - Działanie metafizyczno-telepatyczne w 526-rocznicę urodzin A. Dürera - Black Black Gallery, Budapeszt
-
1998 - Stan skupienia XXX - Laboratorium, Wrocław
-
2000 - Przenikanie czasoprzestrzeni I; Performance, Wystawa - BWA Awangarda, Wrocław
-
2000 - A. Dudek-Dürer As a Living Sculpture Performance - Taechong-Lake, Chong Ju, Korea Pd
-
2001 - Przenikanie, Wystawa, Performance, Video Art - Galeria Działań, Warszawa
-
2001 - Crossing... The Timespaces II - performance - Ignis e.v. Europaisches Kulturzentrum - Koeln
-
2002 - Instrumenta, Obiekt, Dźwięk, Obraz - Galeria BWA Design, Wrocław
-
2002 - Meta... Podróż XXI, Instalacja, Performance - Galeria OFFicyna - Szczecin
-
2002 - Koncert muzyki elektronicznej, Galeria Entropia, Wrocław
Udział w licznych wystawach, projektach zbiorowych, festiwalach m.in.
-
1980 - IX Biennale of Graphic - Brno
-
1982 - 33 Salon de la Jeune Peniture - Paryż
-
1983 - Audio - Moderna Museet - Sztokholm
-
1985 - Künstler Bücher - Buch Objekte - Oldenburg
-
1988 - 9th International Impact Art Festival - Kyoto Municipal Museum of Art - Kyoto
-
1991 - WRO - Sound Basis Visual Art Festival - Wrocław
-
1993 - IV Bienal Poesia Visual Experimental - Mexico City's Subway - Mexico City
-
1995 - I Festival of Performance Audisea - Escuela Social de Zaragoza
-
1997 - Perfomedia 8 Intermedia Project, Wenecja
-
1997 - Nine Dragon Heads Art Festival & Symposium - Chong Ju, Korea Pd. -
1998 - In Orbit Round The Drifting Book - Instytut Polski, Budapeszt
-
1999 - Meta... Energia XXI Performance - Wobec Apokalipsy. BWA Galeria Bielska - Bielsko-Biała
-
1999 - 20th International Impact Art Festival'99 - Kyoto
-
2000 - Nine Dragon Heads Art Festival & Symposium - Chong Ju, Korea Pd.
-
2000 - Navinki 2000, The Second International Festival of Performance, Mińsk, Białoruś
-
2000 - International Print Triennial, Kraków
-
2000 - International Triennial of Graphic Art, Bitola, Macedonia
-
2001 - Hommage a Paul Klee, Muzeum Narodowe, Warszawa, Poznań
-
2001 - Performance S Pur - Stadt Museum - Siegburg
-
2002 - 23rd International Impact Art Festival - Kyoto Municipal Museum of Art - Kyoto
-
2002 - Forum Ost & West 2002 Paszport - Kulturhaus Zanders, Bergische Gladbach
-
2002 - 5+1=2, Artpool, Budapest
-
2002 - Grafika i Rysunek 2002, Arsenał, Wrocław
-
2002 - Pictography - Csokonai Galeria Kaposvar - Kaposvar, Węgry
-
2003 - Meta... Relacja, performance, pokaz dokumentacji fotograficznej i video, Muzeum Narodowe, Wrocław
-
2003 - WRO 03 - 10th International Media Art Biennale - Wrocław
-
2003 - La Biennale di Venezia / Extra 50 / Brain Academy Apartment - Wenecja
|
|